TLG 1588 001 :: PHILICUS :: Fragmenta PHILICUS Lyr. Fragmenta
Citation: Fragment — (line) | |||
676-680(t) | Hymnus in Cererem? | ||
676 | ⊗ | τῇ χθονίῃ μυστικὰ Δήμητρί τε καὶ Φερσεφόνῃ καὶ Κλυμένῳ τὰ δῶρα | |
677 | καινογράφου συνθέσεως τῆς Φιλίκου, γραμματικοί, δῶρα φέρω πρὸς ὑμᾶς | 321 | |
678 | [].χρ̣ην̣[ | Column end | |
679 | [ ]ρς.[ [ ]σανη.[ | ||
[]ταιναρ̣.[ | Column end | ||
680 | []νδε θυγατ̣ρὸς [ []τερα παισουκ[ []α̣ κ̣ατειλισσομε̣[ []π̣ο̣υδε μετηλλα[ | ||
5 | []ασματα ληιστὴν .[ [] λαμπάδας υληδ.[ []ωστο̣ χιτὼν ἀμπ[ []ασαδετους̣.ξα.[ []τωι δὲ κόρη[ ]...[ | ||
---|---|---|---|
10 | []α τύχην οὔτεγαμ[ []ματος εἰπεῖν ἀναλυ[ [].ην οὐρανὸν ἐνδε[ [] ἀλύο̣υ̣σ̣[α] δρ....[ []νιδαι τ̣ο̣ιαδεπ.[ | ||
15 | [].οδεσουκει.[ ]τ̣.[ []θ[..]..ημ.ι̣.[ [].ν[.]μοιτ̣.[ | ||
17 | ——— []νυ.[ []οχανου.[ | ||
20 | [].μμ[...]έρριπτο χύδ[ην ⏑–– []μασι θερμη δ’ ἐπέκαενα[ – []δε μύθου προλαβοῦσα .[ –– | ||
[ν]ικηφόρον οἰωνὸν ἔκρινον [ –– [].θι λιτὰς μητρόθεν αὐταδέλφους | 322 | ||
25 | []ις ὁμόσπλαγχνον ἔθρεψα κύπριν [].ινη γάλα σοι, μητρὶ δ’ ἐγὼ σύναιμος [μ]εγάλας κοινοπάτωρ λοχεύει [μεγ]άλαυχόν τε Βίαν ἔτικτεν [] μοιριδία πᾶσις, ἐμοὶ δὲ πείθειν | ||
30 | []ου μετέχειν, μηδὲ μόνημ με τοὐμόν [ ]..εις..ι̣.ησασα λόγοις, αἱ δὲ θεαὶ σ̣εκ̣[c. 5] [ [ ]αρεσ[..]..μεθα τιμὴν μί’ ἐγὼ σὺγ Χαρ̣[..]..τ...[ [ ].αισιον, [ἄ]λλας δὲ σὺ τιμὰς ἀνελοῦ πα[ρ’ ἡ]μῶν [ ]α καὶ μ̣[εί]ζο̣ν̣ας ἀντ’ οὐ μεγάλης, ἃς διελοῦσα λέξω | ||
35 | [ ]ησοι.[.].ε..τις φίλος, ἀεὶ δὲ πλέον φιλήσω [ ]ν̣ωρα̣... Ἐ̣λ̣ευσῖνάδε μυστηλασίαις ἰάκχων [ ]τε π̣ολ̣λ̣[ὴ] π̣ολὺν ἐγδεξαμένη τὸμ παρὰ κῦμα νήσ̣την̣ [ ]μ̣η̣τ̣. υ..ρ̣ους τροφίμη σοι λιπανοῦσι κλῶνας [ ].[.]ς δ..[.] κ̣ρηναῖον ἑκάστης ἓν ὕδωρ ὁρισθέν | ||
40 | [ ].πουδ[....]ν̣ου σοῖς προσανήσεις δακρύοισι πηγήν []λει̣τ̣αι βασ[ί]λεια κρήνη []νδε λόγων τείσομεν ἔργα κρείσσω [].ελέγξαι προλαβεῖν ἀπ[ί]στους []ν ἱκτῆρα φέρουσι μὲν νῦν | ||
45 | [].ι̣δε πάλιν χέονται [].ομένην σῆι τελετὴν ἑορτῆι []...λοτύπωι κρατῆσαι []..τρον ἄγου Φερσεφόνην ὑπ’ ἄσ̣τ̣ρ̣α [ ].λ̣.σιν ἡγησαμένης οὐθὲν ἐμοῦ σφαλήσει | ||
680(50) | .[ ]υ̣ πεύκας ἀνελοῦ, λῦε βαρεῖαν ὀφρύν. ἡ μὲν [ἔ]ληγεν...[.]..[ ]δ̣ε Νύμφαι τε δικαίας Χάρι̣τ̣έ̣ς τε πειθοῦς πᾶς δὲ γυναικῶν α[.]..[ π]έριξ θ’ ἑσμὸς ἐθώπευσε πέδον μετώποις φυλλοβολῆσαι δ[ὲ] θ̣εὰν̣ [–⏑] ἀ̣ν̣έσχον τὰ μόνα ζώφυτα γῆς ἀκάρπου, τὴν δὲ γεραιὰν πα.[⏑–].τον μὲν ὀρείοις Ἁλ̣ιμοῦς ἤθεσι, καιρίαν δέ, | ||
55 | ἔ̣κ τινος ἔστειλε τύχ[ης –⏑⏑]. σεμνοῖς ὁ γελοῖος λόγος ἆρ’ ἀκερδή〈σ〉; σ̣τᾶσα γὰρ ἐφθεγξατ[⏑––]ρ̣.α̣λεον καὶ μέγα· μὴ βάλλετε χόρτον αἰγῶν, οὐ τόδε πεινῶντι θεῶ̣ι̣ [ ]..κον, ἀλλ’ ἀμβροσία γαστρὸς ἔρεισμα λεπτῆς. | ||
καὶ σὺ δὲ τῆς Ἀτθίδος, ὦ δ.[ ]ον̣, Ἰάμβης ἐπάκουσον βραχύ μού τι κέρδος· ειμι δ’ ἀπαίδευτα χεα[–⏑]ν̣ ἀ̣π̣οικοῦσα λάλος δημότις· αἱ θ̣εαὶ μέ̣ν̣ | 323 | ||
60 | αιδεθε..σοι κύλικας..[ ]ε̣ κ̣αὶ σ̣τ̣έμ̣ματα κα..α̣πτον ὕδω[ρ] ἐν ὑγρῶι̣ ἐγ δὲ γυναικῶν π[⏑⏑–].ν βοτάνη δῶρον ὀκνηρᾶς ἐλάφου δί̣α̣ιτα, | ||
οὐθὲν ἐμοὶ τῶνδε[ ⏑––]ε̣ρα. ἀλλ’ εἰ χαλάσε̣ι̣ς̣ π[έ]νθος ἐγὼ δὲ λύσω | 324 |